Wandelen in de Appenijnen

Het is hier zo mooi (zucht, zucht, zucht)! Op amper een half uurtje rijden kunnen we gaan wandelen in een prachtig natuurpark. Na maanden zoeken hebben we uiteindelijk een plannetje van één van de omliggende natuurparken kunnen bemachtigen. De reis langs vrienden, de gemeente, de dienst ruimtelijke planning en verschillende andere dorpjes zullen we hier niet uitgebreider uit de doeken doen... Nu dat plan... Ja, dat is dus van 12 jaar geleden. De plaatsnamen zijn amper te lezen en de schaal is ook niet echt denderend. Maar daarmee hebben we dan toch een houvast om niet meer in de omliggende bossen te verdwalen.

Hier verdwalen is echt geen lachtertje: Everzwijnen, roofvogels en zelfs (niet lachen!) wolven en beren! De parken liggen er verwaarloosd bij, met hier en daar huisvuil gestort door 'ignoranti', mensen die niet beter weten. Even een kantlijn: Als ook Italianen dit forum lezen, dan zouden ze me echt eens moeten uitleggen waarom de mensen in godsnaam vuil storten op Moeder Aarde's mooiste plekjes. Er staan hier in Italië letterlijk op elke hoek van de straat grote vuilniscontainers waar je niet eens in moet sorteren. Hoe komt het dan dat de mensen het nodig vinden eerst een hoge berg op te rijden (langs een hoop vuilniscontainers), om vervolgens hun uiterste best te doen niet op te vallen wanneer ze hun vuilniszakken de afgrond in werpen? Ik kan er echt niet bij...

Om terug te komen op de beren en de wolven, de parken zijn misschien menselijk verwaarloosd, maar dit betekent dan ook dat de natuur er diep binnenin ongelooflijk ongerept is. Het is gevaarlijk alleen rond te dwalen in de enorme bossen en valleien. De Appenijnen strekken zich door heel Italië uit, passerend langs Napoli, waar de Vesuvius nog lichtjes ligt te slapen. De Monti Lucretili liggen volledig in Latium en bevatten toppen tot 1400m. De uitzichten zijn groots en indrukwekkend. Te bedenken dat zo'n parel van een domein nog zo onontdekt is.

De Italianen gaan niet gaan stappen. Dat heeft zo zijn voor- en nadelen. Voordelen zijn dat de natuur er nog zo stilletjes bij ligt. Je komt haast niemand tegen op een wandeling. Nadelen zijn dan weer dat de parken niet onderhouden zijn en ook dat er amper goede kaarten en ander nuttig materiaal beschikbaar zijn. Het is toch eigenaardig. Wij gaan graag op zondagmiddag even een 'frisse neus' halen en 'de benen strekken' door eventjes ergens in de natuur te gaan wandelen. Ondertussen heeft het gros van de Italiaanse bevolking ettelijke uren zonnen op het strand erop zitten. Als wij dan weer beslissen naar de zonsondergang aan de zee te gaan kijken, lopen de stranden juist weer helemaal leeg en is er file in de omgekeerde richting. Goed voor ons natuurlijk, dan hebben we de zee voor ons alleen. Over alleen gesproken: Hier in Rome is momenteel bijna letterlijk iedereen vertrokken. De Italianen zijn allemaal samen op vakantie getrokken, met veel geklaag over files en overvolle vakantieoorden. Geklaag over teveel volk? Hier in Rome is het momenteel uitstekend vertoeven: Er is geen kat! Mooi weer, maar toch ook niet tè warm, zoals we echt hadden gevreesd. Het enige nadeel is misschien dat ook alle winkels dicht zijn. Massaal trekken de Italianen naar het strand (zomermaanden, niet meer in september), massaal staan ze om 8u18 precies aan te schuiven op de Salaria (ik kan er echt vanop aan gaan dat het met twee minuten speling stropt om 8u18), massaal gaan ze op zaterdagavond weg, waardoor je uren naar parkeerplaats moet zoeken, massaal eten ze hetzelfde eten in dezelfde periodes, massaal gaan ze naar dezelfde vakantieoorden, waardoor ze wéér geen rust krijgen. Begrijpt er nog iemand iets van dit land?!

En toch... toch is het hier zo goed vertoeven...