Ostia Antica

Vorig weekend hebben we bezoek gehad van een aantal oude/ antieke vriendinnen. We hebben er van genoten zoals je van een stuk goede Belgische chocolade kan genieten! Zij hebben naast lekkere pasta's ook de Romeinse gelato's leren kennen. Voor mijn (P.) komst moet ik eerlijk gezegd bekennen dat ik die ook niet kende. Algida (in België beter bekend onder de naam Ola) kwam oorspronkelijk uit Rome! (ondertussen Unilever)

Hoedanook zijn we naar Ostia gegaan. Net zoals Louis Couperus, en net niet zoals de corrector die uitzonderlijk droog commentaar gaf bij Couperus' boek "Rome" uitgegeven in de reeks "uit blanke steden onder blauwe lucht". Zij wist bij het uitzonderlijk brilliante en kunst-historisch interessante opstel van Couperus de volgende opmerking te maken: "Tijdens mijn verblijf in Rome maakten de reeds door Couperus gesignaleerde voorjaarsregens dat ik hem en zijn vrouw niet kon nareizen (naar Ostia dus). Voor de volledigheid heb ik gemeend het opstel toch in deze bundel te moeten opnemen". Toen ik dit las, beste lezer, dacht ik dat ik beter zelf commentaar bij de voetnoten in het boek zou kunnen verzinnen.

Couperus zag 100 jaar geleden slechts gedeeltelijk de bovenkant van de ruïnes die helemaal onder het slib van de Tiber (Tevere) bedolven waren. Tegenwoordig kan je vrij rondlopen door de waarschijnlijk best bewaarde stad uit de Antieke tijden. Appartementsgebouwen van oorspronkelijk 6 verdiepingen zijn tot de 3e recht blijven staan, compleet met onderaan een Romeinse bar! On-ge-looflijk. Om het allemaal terug te laten leven raad ik ten zeerste aan Couperus' boekje toch te gaan halen in De Slechte (6 EUR voor de meest complete gids van Rome).

Eventjes het stukje over de publieke toiletten citeren, waarvan wij inderdaad ook het grotere voorbeeld zagen dan dat, dat hieronder afgebeeld is.
"En wij treden nu de publieke latrinen binnen... Is het niet heel curieus nù te gaan over dezen vloer dezer antieke publieke latrinen? Een vierkante ruimte, rondom een diepe goot, daar over nòg het lange metselwerk der 'tronen'; voor, de smallere goot, voor wat de CUSTODE schuchter betitelt de PICCOLI BISOGNI; daar buiten nog heel duidelijk de fontein, met de geleidingen van het stromende water...
  - Nù is alles reiner... in ònzen tijd... verklaart de CUSTODE; vroeger vloeide dat zoo maar weg...
  Er zijn heus geen kwade reuken meer... Boven onze hoofden, in het zegevierende blauw, cirkelen de zwaluwen en tjilpen..."
Prachtig beschreven, zoals Couperus steeds weer terecht komt op hetgeen een bezoek aan Ostia nu juist zo plezierig en voldoeninggevend maakt: De natuur, de zon, de frisse zeelucht en het verhelderend nietige van ons bestaan.

Voor meer fotos, onder andere die van Julius Caesens, kan je altijd ons Fotohoekje gaan bekijken.